Cox

Gestalihome sprzedaje domy w Cox, położonym w jednym z najbardziej urokliwych miejsc na południowym wschodzie Hiszpanii. To piękne miasteczko otoczone jest pięknym i bogatym sadem u podnóża Sierra de Callosa i położone 16 metrów nad poziomem morza. Cox znajduje się na „Ruta de la Piedra”, którą dzieli z sąsiednimi miastami Callosa i Orihuela.

Gmina Cox to niewielki obszar o powierzchni 16,80 km2, przeznaczony głównie na uprawę warzyw, a następnie jej obrót, czy to w magazynach i na eksport, czy bezpośrednio na rynkach całego regionu, z ważną strefą przemysłową przeznaczoną głównie na sprzedaż owoców i warzywa.

Przy średniej temperaturze około 19 stopni. Ludność rozprzestrzeniła się wzdłuż i wszerz równiny, zwłaszcza w ostatnim stuleciu, i chociaż zachowała interesującą starówkę u podnóża zamku, jej przeważająca urbanizacja jest nowoczesna i niejednorodna, a wysokość nie przekracza czterech pięter.

Najważniejszym budynkiem jest zamek, pochodzenia islamskiego i uważany za jeden z najstarszych w społeczności Walencji, do którego wspinamy się Via Crucis, która prowadzi nas najpierw do pustelni Santa Barbara, a następnie do murów twierdzy, około 80 metrów wysokości. Starsze miasta osiedliły się na tej skale, zgodnie z odkryciami archeologicznymi (m.in. iberyjskim i rzymskim). Zamek islamski pochodzi z co najmniej XI wieku, ale został znacznie zmieniony później, zwłaszcza pod koniec XV wieku na polecenie władcy twierdzy Juana Ruíza Dávalosa, który zbudował kaplicę ku czci św. Barbary, nazwa, pod którą zamek jest obecnie znany. Z biegiem czasu mocno niszczejący, został odrestaurowany w XX wieku i ma ciekawy wygląd, przywołujący na myśl jego islamską przeszłość, choć bez oryginalnych machikułów i blanków. Składa się z muru obronnego i niewielkiego pałacu lub dworu z XV wieku. Jego najstarsze elementy budowlane są zbudowane z błota i muru. Oprócz możliwości obserwowania z bliska jednego z najstarszych zamków we Wspólnocie Walenckiej i zapamiętania ludzi, którzy tam mieszkali, widoki stamtąd są imponujące: z jednej strony rozciągają się mury podnóża Sierra de Callosa i na innym prowadzi do ogromnej równiny, na której rozciąga się miasto.

W mieście zbliżamy się do kościoła św. Podróżnik, który spaceruje po Cox, nie powinien wyjeżdżać bez kupowania i delektowania się niektórymi odmianami owoców, które wciąż są uprawiane w mieście i które odświeżą Twój spacer; ta wędrówka może zaprowadzić cię do jednego z jego muzeów: w muzeum historycznym miasta (w Casa de la Cultura) możesz odkryć historię i zwyczaje miasta poprzez przedmioty i fotografie; drugie muzeum przenosi nas do młyna Cox z XVII wieku. Podobno został zbudowany przez Kastylijczyków-La Mancha, którzy przybyli ponownie zaludnić dolinę po straszliwej zarazie drugiej połowy XVII wieku. Ten fakt wyjaśniałby jego aspekt, bardziej typowy, ale nie wykluczający, donkiszotycznych krajobrazów La Manchy. Ma świetne proporcje i składa się z trzech pięter. Pierwotnie przeznaczony do mielenia zbóż, służył następnie jako koło wodne do wydobywania wody, która nawadniała ogrody miejskiego markiza, dziś zajmowane przez nowe budynki i ulice. W tym starym młynie mieści się Muzeum Etnologiczne Coxa, w którym eksponowane są przedmioty wykorzystywane w pracach ogrodniczych, polowych lub w życiu codziennym.

Cox jest również związany z życiem poety Oriolano Miguela Hernándeza, ponieważ jego dziewczyna Josefina Manresa była tu sąsiadką, z którą miał się ożenić i mieć dziecko, będąc tym samym częścią dzisiejszego Szlaku Hernandiany.

Prawda jest taka, że aby przeczytać Miguela Hernándeza nie trzeba wymówek, ale będąc Camino del Cid szlakiem literackim, trzeba pamiętać, że Cox był miejscem zamieszkania poety i jako taki stanowi część szlaku pieszego znany jako Senda del Poeta, trasa częściowo przebyta przez Camino del Cid i Cox prowadzi do Callosa de Segura, Redovan (miejsce urodzenia Miguela Hernándeza) i Orihuela. Bez wątpienia dobra okazja do ponownego przeczytania niektórych wierszy poety.