La Manga
Gestalihome sprzedaje domy w La Manga del Mar Menor,
hiszpańskim mieście położonym na wybrzeżu w południowo-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego, w regionie Murcji.
Należy do gmin Cartagena w części południowej i San Javier w części północnej, które utworzyły konsorcjum do administrowania obszarem.
Linia brzegowa La Manga tworzy 21-kilometrowy pas lądu rozciągający się od Cabo de Palos do Salinas i Arenales de San Pedro del Pinatar. O szerokości od 100 do 1200 m oddziela częściowo Morze Śródziemne od Mar Menor.
Niektóre obszary zostały objęte ochroną i można się zorientować, jak wyglądały oryginalne krajobrazy La Manga del Mar Menor:
Park Przyrody Salinas y Arenales de San Pedro del Pinatar znajduje się na północnym krańcu La Manga i jest najlepszą reprezentatywną przestrzenią różnych ekosystemów, które utworzyły ten pas przybrzeżny w czasach starożytnych. Jest chroniony kategorią parku przyrodniczego, a także obszaru o znaczeniu wspólnotowym oraz obszaru specjalnej ochrony ptaków w ramach sieci Natura 2000 Unii Europejskiej.
Słone bagna Marchamalo znajdują się na południowym krańcu La Manga i należą do tak zwanych otwartych przestrzeni i wysp Mar Menor, chronionych kategorią parku przyrodniczego, a także SCI. Słone bagna są siedliskiem endemicznej ryby endemicznej na południowym wschodzie zagrożonej wyginięciem, fartet, i są domem dla populacji różnych ptaków wodnych, takich jak flaming i mewa adouin.
Wśród chronionej roślinności na tym obszarze wyróżniają się gatunki halofitów, które rosną na glebach zasolonych, takie jak sałata morska, Sosa alacranera czy szparagi z Mar Menor, zagrożone wyginięciem.
Na plaży Las Amoladeras, która obejmuje również otwarte przestrzenie i wyspy Mar Menor, chronione są minimalne pozostałości starej typowej roślinności wydm, z gatunkami typowymi dla tych ekosystemów, takimi jak róg morski, l „żółty nieśmiertelnik, kora (Ammophila arenaria), lilia morska lub oset.
W 2012 roku na tym obszarze Las Amoladeras prowadzono prace rekultywacyjne, które obejmowały eliminację gatunków inwazyjnych, głównie akacji, oraz nasadzenie licznych okazów jałowców wydmowych, które zniknęły z tego obszaru od czasów kit.